σπονδύλωση

η, Ν

ιατρ. όρος που χρησιμοποιείται για να δηλώσει κυρίως εκφυλιστική πάθηση τής σπονδυλικής στήλης αλλά και άλλης φύσεως σπονδυλικές παθήσεις, όπως είναι η πάθηση που λέγεται ριζομυελική σπονδύλωση τών Γάλλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. spondylosis (< σπόνδυλος + -ωση)].